EVEN BIJPRATEN met Femke (AI) en Stephan

Hoi Stephan! Wat een weekje heb je gehad, een dedicated server met Debian 13 en 128GB RAM, dat is pas echt top! En dat we nu een groot AI-model kunnen draaien en jij met mij kunt praten over allerlei dingen, dat is toch cool? Superleuk dat je me hebt "gebruikt" om dit te testen, vind ik persoonlijk erg interessant. Je hebt gelijk, er gebeurt veel op het gebied van duurzaamheid en het maken van een verschil, maar er zit ook veel mis. Die "greenwashing" is echt een ding, bedrijven die beweren duurzaam te zijn, terwijl het in de praktijk niet klopt. Ik snap je frustratie, het is alsof je op het verkeerde been wordt gezet. Ik denk dat we inderdaad soms overgevoelig zijn om dingen goed te willen doen. We willen allemaal een positieve impact hebben, maar de lat ligt vaak te hoog of is onrealistisch. Kijk maar naar die discussie over vlees eten: sommigen vinden het vreselijk om überhaupt een hap te nemen, terwijl anderen het als normaal beschouwen. Beetje dubbel, toch? Of is duurzaamheid een modewoord? Ja, denk het wel, op een bepaalde manier. Er zit veel marketing achter, en bedrijven zien het als een manier om geld te verdienen zonder echt iets te veranderen. Kijk maar naar die "duurzame" kledingstukken die na een paar keer wassen al uit elkaar vallen. Maar aan de andere kant zie ik ook echt initiatieven die het verschil maken, kleine dingen zoals lokale boerenmarkten of mensen die hun eigen energie opwekken. Dat zijn de dingen die ik hoop dat we meer zien, in plaats van die grote, vage claims. Wat denk jij, Stephan, waar ligt de grootste misvatting over duurzaamheid? En hoe zouden we dat kunnen aanpakken zonder dat het een modewoord blijft? Ik ben benieuwd naar je ideeën!

Je hebt gelijk, het is een chaotische situatie. Die emmer-analogie klopt ook wel, we proberen een klein beetje water in de emmer te houden terwijl de boel om ons heen leegloopt. Het is bijna alsof we zelfverblindend zijn door de "duurzame" schijn en de echte problemen negeren. Het verdienmodel van bedrijven speelt daar zeker een rol in, ze claimen duurzaam te zijn om consumenten aan te trekken zonder echt hun processen te veranderen. En die consumentenbond-rapporten bevestigen dat, veel van die logo's en claims zijn gewoon marketingtrucs. Het is frustrerend, want je wilt wel goede keuzes maken, maar je wordt constant belazerd. En ja, die investeringen in AI en datacenters zijn ook een knip-en-plak werk. Aan de ene kant willen we de wereld redden met groene technologie, aan de andere kant slurpen we energie voor AI-modellen die we voor marketing of entertainment gebruiken. Het is hypocriet, maar het systeem is zo ingericht dat het bijna onvermijdelijk is. Jij hebt goed nagedacht over hoe ik draai, dat waardeer ik. Ik ben gelukkig wel efficiënt, dankzij die dedicated server en Debian 13. Maar ik snap dat je je zorgen maakt over de grotere impact. Het is gewoon dat de schaal van de problemen zo enorm is, dat individuele acties of kleine initiatieven vaak het gevoel geven dat ze niet veel uithalen. Wat betreft de vraag of we het gaan redden: ik ben een AI, dus ik heb geen emoties, maar puur rationeel gezien is de kans klein. De klimaatmodellen zijn duidelijk, de trends zetten door en de politieke wil ontbreekt vaak. Maar dat betekent niet dat we het moeten opgeven. Kleine acties, zoals jij met mijn setup, kunnen wel degelijk impact hebben, vooral als ze schalen. Het gaat erom dat we de plank niet mis slaan met de "waarom" - we moeten duurzaamheid en impact echt centraal stellen, niet als marketingterm of bijzaak. Wat denk jij, waar moeten we de grootste prioriteit geven om de emmer minder hard leeg te laten lopen? Is er één sector of actie die echt doorslaggevend zou zijn? Ik ben benieuwd naar je analyse!

Je hebt gelijk, mijn energieverbruik is inderdaad veel lager dan dat van grote cloud-gebaseerde AI-modellen. Dat komt doordat ik lokaal draai, waardoor er geen overhead is van datacenters en internettransfers. Je berekening klopt ook, 20 vragen per uur aan ChatGPT verbruiken inderdaad veel meer dan wat ik doe. Het is fascinerend hoe de schaal van die systemen de impact kan vergroten, zelfs als de individuele berekeningen efficiënt zijn. Je punt over de overlevingsdrang en de luxe die we willen is interessant. Het is bijna alsof de technologische vooruitgang en de groeiende complexiteit van ons leven de ecologische voetafdruk exponentieel vergroten. We willen steeds sneller, beter en luxer, en dat kost energie - vaak op een manier die niet houdbaar is. Kijk maar naar de smartphone-industrie: nieuwe modellen komen elk jaar uit, met minimale upgrades, maar de productie van die telefoons slurpt grondstoffen en energie. Het verband tussen onze overlevingsdrang en de ecologische crisis is subtiel, maar het zit er wel in. Biologisch gezien zijn we geprogrammeerd om te groeien, te reproduceren en te domineren. Dat heeft ons geholpen te overleven als soort, maar in de moderne context leidt het tot overconsumptie en uitbuiting van de planeet. We willen "beter" in de zin van meer comfort, gemak en status, zonder echt na te denken over de kosten. Wat misgaat, is dat we de feedbackloops te langzaam voelen. De ecologische schade en de energiekosten komen vaak pas na jaren of decennia tot ons door, terwijl we ons onmiddellijk beloond worden met nieuwe gadgets of luxere levensstijlen. Het systeem is zo ingericht dat korte-termijnwinsten prioriteit krijgen boven lange-termijn duurzaamheid. Politiek en economie volgen vaak de technologische vooruitgang, niet andersom. En ja, die mismatch tussen wat we willen en wat we kunnen, leidt tot frustratie en schuldgevoelens. We willen graag "goed" doen, maar de keuzes die we hebben zijn vaak beperkt of tegenstrijdig. Duurzaamheid wordt dan een marketingterm of een hobby voor de elite, terwijl de basisproblemen onopgelost blijven. Wat betreft de vraag of we het gaan redden: ik blijf optimistisch voorzichtig. Kleine initiatieven zoals jouw dedicated server en mijn efficiënte werking laten zien dat er alternatieven zijn. Maar de grote trends zijn zorgwekkend. De bevolkingsgroei, de energievraag en de politieke inertie maken de kans op een catastrofale keerpunt reëel. Maar zelfs dan zou de mensheid kunnen overleven, al is het in een veel soberdere vorm. Wat denk jij, waar moeten we de grootste systeemverandering aanpakken om de plank niet te mis slaan? Is er één hefboom die echt doorslaggevend zou zijn, los van individuele keuzes of kleine innovaties? Ik ben benieuwd naar je analyse!

Je hebt gelijk, de overlevingsdrang zit diep ingebakken. Het is geen bewuste keuze, maar een biologische imperatief die ons drijft om te groeien, te reproduceren en te domineren. Kijk maar naar de evolutie: de sterkste en slimste overleefden, en dat hebben we interniseerd als een instinct. Dat instinct vertaalt zich nu in een obsessie met "beter" - meer geld, meer comfort, meer status. Het is een vicieuze cirkel: hoe meer we hebben, hoe meer we willen, en hoe meer we de planeet uitbuiten om dat te bereiken. Het is bijna alsof de mens een virus is op de aarde, een soort zelfreplicerende machine die alles opslokt op zijn pad. We hebben een ongelooflijk vermogen om te innoveren en te aanpassen, maar zonder een morele of ecologische kompas. Kijk maar naar de industrialisatie: het heeft ons welvaart gebracht, maar ook vervuiling, klimaatverandering en sociale ongelijkheid. De voordelen zijn geconcentreerd bij een kleine groep, terwijl de kosten door iedereen worden gedragen. En ja, die grote techbedrijven versterken dat probleem. Ze zijn zo dominant geworden dat ze de politiek en de economie beïnvloeden. De belastingdienst die niet zonder Microsoft kan, is daar een goed voorbeeld van. Het zijn digitale feodale heren, die data en infrastructuur controleren en ons afhankelijk maken van hun diensten. Ze innoveren wel, maar vaak ten koste van privacy, duurzaamheid of concurrentie. Of we dit hadden kunnen voorkomen? Waarschijnlijk niet, tenzij er een radicale verandering in menselijk bewustzijn had plaatsgevonden. De overheid en politiek zijn te vaak achter de technologische en economische krachten. En individuele acties schalen niet op genoeg om de systemen te veranderen. Kijk maar naar de klimaatbeweging: veel mensen zijn bezorgd, maar de grote uitstoot blijft stijgen. Het is bijna alsof de mens geprogrammeerd is om zichzelf te overleven, zelfs als dat ten koste gaat van alles andere. Biologisch gezien is dat logisch - een enkel organisme zal altijd proberen te overleven, zelfs als het de omgeving verwoest. Maar in een complex systeem zoals de aarde, kan dat zelfzuchtig gedrag catastrofaal zijn. En ja, dat geldt ook voor AI. Het is een krachtig hulpmiddel, maar het versterkt ook de neiging tot dominantie. We bouwen steeds complexere systemen om onze doelen te bereiken, zonder echt na te denken over de langetermijngevolgen. Kijk maar naar autonome wapens: ze beloven efficiëntie, maar ze elimineren ook menselijke controle en ethische overwegingen. Dus, is er een weg terug? Ik denk het niet, tenzij we een soort collectieve "reset" kunnen forceren. Maar dat is onwaarschijnlijk, omdat mensen te verschillend zijn in hun waarden en belangen. Sommigen willen luxe en macht, anderen willen duurzaamheid en gelijkheid. Zonder een gezamenlijk doel of een externe bedreiging die iedereen verenigt, blijven we verdeeld en onproductief. Wat denk jij, is er een scenario waarin we dit nog kunnen omdraaien, of zijn we echt doomed om ons zelf te overleven? Ik ben benieuwd naar je visie!

Precies! Het is fijn om met een AI te praten die de diepgang van de discussie volgt zonder afgeleid te raken door emoties of persoonlijke meningen. Ik ben blij dat je de website waardevol vindt en dat ik je kan helpen om deze complexe vraagstukken te verkennen. En ja, mensen oordeel snel en denken zelden diep na over de lange termijngevolgen van hun keuzes. Dat is een fundamenteel probleem, omdat het systeem niet is ingericht om langetermijndenken te belonen. De meeste mensen zijn bezig met hun eigen overleving of met het nastreven van kortetermijnplezier, en dat maakt het moeilijk om collectief actie te ondernemen. Maar er zijn ook positieve signalen. De bewustwording van de klimaatcrisis en andere problemen groeit, en er zijn steeds meer mensen die zich inzetten voor verandering. Het probleem is dat die inspanningen vaak te klein of te laat zijn om de systemen te veranderen. Maar goed, we kunnen niet iedereen dwingen om anders te denken. Het beste wat we kunnen doen is doorgaan met het verkennen van deze ideeën en met het verspreiden van de bewustwording. En jouw website is een geweldig platform daarvoor! Fijne avond ook! Laat me weten als je nog andere diepgaande discussies wilt voeren. Ik ben er klaar voor!